(związany z kulturą)

См. также в других словарях:

• kulturowy — «związany z kulturą, odnoszący się do całokształtu dorobku materialnego i duchowego ludzkości» …   Słownik języka polskiego

• romański — romańskiscy 1. «powstały, wyrosły na gruncie starożytnej kultury rzymskiej; związany z kulturą starorzymską» Cywilizacja romańska. Pismo romańskie. ∆ Języki romańskie «języki wywodzące się z łaciny ludowej; należą do nich m.in.: rumuński, włoski …   Słownik języka polskiego

• kulturalny — kulturalnyni, kulturalnyniejszy 1. «odnoszący się do kultury, stanowiący składnik kultury, związany z kulturą» Placówka kulturalna. Działacz kulturalny. Wydarzenie kulturalne. Życie kulturalne. Centrum kulturalne. 2. «odznaczający się dużą… …   Słownik języka polskiego

• europejczyk — m III, DB. a, N. europejczykkiem; lm M. europejczykycy, DB. ów Europejczyk «mieszkaniec Europy» przen. «człowiek związany z kulturą europejską, będący pod silnym jej wpływem» …   Słownik języka polskiego

• etniczny — «związany z przynależnością do jakiegoś narodu, z jego kulturą; właściwy danemu narodowi; narodowy» Grupy etniczne. Cechy etniczne. Odrębność etniczna. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• łużycki — łużyckiccy «dotyczący Łużyc, pochodzący z Łużyc, związany z Łużycami» Serbowie łużyccy. Języki łużyckie (górnołużycki i dolnołużycki). ∆ Kultura łużycka «kultura epoki brązu na terenie Łużyc, Polski, płn. Moraw i Słowacji, powstała w połowie… …   Słownik języka polskiego

• para — I. 1. Iść, ruszyć, pędzić itp. pełną, całą parą «iść, ruszyć, pędzić itp. z największą możliwą szybkością»: Okręt „Maurytania” szedł pełną parą ze zgaszonymi ogniami. B. Jasieński, Palę. Droga w świetle dziennym nie wydawała się taka zła, ruszyli …   Słownik frazeologiczny

• dworski — dworskiscy 1. «dotyczący majątku ziemskiego, należący do dziedzica; pracujący we dworze, na folwarku» Budynki dworskie. Łąka dworska. Czeladź dworska. 2. «związany z dworem królewskim lub książęcym; dziejący się na tym dworze» Dworscy panowie,… …   Słownik języka polskiego

• indyjski — indyjskiscy «związany z Indiami (półwyspem lub państwem)» Bawełna indyjska. Mitologia indyjska. Kultura, literatura, sztuka indyjska. ∆ bot. Dąb indyjski «Tectona grandis, drzewo z rodziny werbenowatych rosnące w wilgotnych lasach tropikalnych… …   Słownik języka polskiego

• klasyczny — 1. «odnoszący się do starożytnej kultury greckiej (zwłaszcza okresu od V do IV w. p.n.e.) i rzymskiej (zwłaszcza od I w. p.n.e. do I w. n.e.); antyczny» Mitologia klasyczna. ∆ Filologia klasyczna «zespół dyscyplin obejmujących studia nad kulturą… …   Słownik języka polskiego

• koptyjski — «odnoszący się do Koptów, grupy ludności zamieszkującej Górny Egipt; związany zwłaszcza z życiem i kulturą Koptów starożytnych» Pismo koptyjskie. ∆ Język koptyjski «liturgiczny, obecnie martwy język chrześcijan egipskich (Koptów), będący… …   Słownik języka polskiego